Iskandari,
Akbar ve Iskandari, Nasrin. Arsanjan Namah. Shiraz: Navid Shiraz, 2006, 368 s.
ÖZET
Arsancanname
ارسنجان نامه
Arsancanname, Arsancan
şehri hakkında yazılmış ilk çağdaş eserdir. Ön söz Iraj Afshar tarafından
kaleme alınmış olup öz itibarıyla kitap hakkında bir yorumdur. Ön özden ve
metinden anlaşıldığı kadarıyla, Arsancan çevresindeki şehirlerin aksine tarihî
eserlere sahip değildir ve şehir hakkındaki en eski belgeler en çok Safevî
dönemine kadar gitmektedir. Ulaşılabilir yazılı tarihin sınırlı olması
nedeniyle, şehrin tarihi ve coğrafyası hakkında toplanan malzemelerin tamamına
kitabın ilk yüz sayfasında yer verilmiştir. Söz konusu sayfalarda, su kanalları
ve bunların nasıl düzenlendiği ile ilgili bilgiler bulunmaktadır.
Kitabın geri kalan kısmı atasözlerini
kapsamakta ve Arsancan lehçesinin söz varlığını konu edinen bir sözlük
içermektedir. Ayrıca, kitabın sonunda Arsancanlıların yerel şiirleri, oyunları
ve inançları ile bunlara dair yorumlar yer almaktadır. Eğer yazarların amacı
eksiksiz bir monografi yazmak idi ise, aile yapısı ve şehrin önemli ailelerinin
kökenleri vd. meselelere de el atmaları gerekirdi. İçerik ve yer verilen
resimler göstermektedir ki, kitap Arsancan ile ilgili olarak bugüne kadar
yazılanların bir koleksiyonudur.
Kitapta – tamamının büyük bir öneme sahip
olduğu söylenemeyecek – yaklaşık seksen fotoğraf ve belge bir araya
getirilmiştir. Ninnilerin ve şiirlerin tercümeleri kimi zaman beyitlerin veya terimlerin
gerçek birer tercümesi olmaktan ziyade tasviri gibi görünmketedir. Sonuç
itibarıyla kitap, kendisi ile ilgili henüz herhangi bir şey kaleme alınmamış
bir şehir hakkında yazma hususunda dikkate değer bir çabadır. Arsancanname’nin ana okuyucu kitlesi
Fars bölgesinin kültürüne ilgi duyanlar, antropologlar ve dilbilimcilerdir.
Iradj Ismailpour Ghouchani
Çeviren Fatih Taştan
Iskandari,
Akbar ve Iskandari, Nasrin. Arsanjan Namah. Shiraz: Navid Shiraz, 2006, 368 s.
ÖZET
Arsancanname
ارسنجان نامه
Arsancanname, Arsancan
şehri hakkında yazılmış ilk çağdaş eserdir. Ön söz Iraj Afshar tarafından
kaleme alınmış olup öz itibarıyla kitap hakkında bir yorumdur. Ön özden ve
metinden anlaşıldığı kadarıyla, Arsancan çevresindeki şehirlerin aksine tarihî
eserlere sahip değildir ve şehir hakkındaki en eski belgeler en çok Safevî
dönemine kadar gitmektedir. Ulaşılabilir yazılı tarihin sınırlı olması
nedeniyle, şehrin tarihi ve coğrafyası hakkında toplanan malzemelerin tamamına
kitabın ilk yüz sayfasında yer verilmiştir. Söz konusu sayfalarda, su kanalları
ve bunların nasıl düzenlendiği ile ilgili bilgiler bulunmaktadır.
Kitabın geri kalan kısmı atasözlerini
kapsamakta ve Arsancan lehçesinin söz varlığını konu edinen bir sözlük
içermektedir. Ayrıca, kitabın sonunda Arsancanlıların yerel şiirleri, oyunları
ve inançları ile bunlara dair yorumlar yer almaktadır. Eğer yazarların amacı
eksiksiz bir monografi yazmak idi ise, aile yapısı ve şehrin önemli ailelerinin
kökenleri vd. meselelere de el atmaları gerekirdi. İçerik ve yer verilen
resimler göstermektedir ki, kitap Arsancan ile ilgili olarak bugüne kadar
yazılanların bir koleksiyonudur.
Kitapta – tamamının büyük bir öneme sahip
olduğu söylenemeyecek – yaklaşık seksen fotoğraf ve belge bir araya
getirilmiştir. Ninnilerin ve şiirlerin tercümeleri kimi zaman beyitlerin veya terimlerin
gerçek birer tercümesi olmaktan ziyade tasviri gibi görünmketedir. Sonuç
itibarıyla kitap, kendisi ile ilgili henüz herhangi bir şey kaleme alınmamış
bir şehir hakkında yazma hususunda dikkate değer bir çabadır. Arsancanname’nin ana okuyucu kitlesi
Fars bölgesinin kültürüne ilgi duyanlar, antropologlar ve dilbilimcilerdir.
Iradj Ismailpour Ghouchani
Çeviren Fatih Taştan