Akın, Nur. 19. Yüzyılın İkinci Yarısında Galata ve Pera.
İstanbul: Literatür Yayınları, 1998, 354 s.
ÖZET
19. Yüzyılın
İkinci Yarısında Galata ve Pera
Kitap, İstanbul’un kozmopolit bölgesi Galata
ve Pera’nın 19. yüzyıldaki ortamını sergilemekte, bölgenin yapıları, sosyal
çevresi ile kentsel ve yapısal özelliklerini kapsamaktadır. Bölgeyi
gazetelerdeki bilgilerden yola çıkarak inceleyen ilk çalışma olan kitapta
1848–1900 yılları arasında yayımlanan günlük Fransızca gazeteler – Journal de Constantinople, La Turquie, ve Le Moniteur Oriental – birinci el kaynaklar olarak taranmıştır.
Yazar, gazetelerin bölgenin belle-époque unu
yansıttığını ve içerdikleri bilgilerin artık kaybolmuş olan o özgün yaşamın
rekonstrüksiyonunu daha sağlam verilere dayanarak yapılmasına olanak
sağlayabileceğine işaret etmektedir. Yazarın, çalışmada da belirttiği gibi,
elde
edilen bilgiler kentin diğer bölgelerine kıyasla en az bozulmayla günümüze
ulaşan Galata ve Pera’nın tarihsel çevre bütünlüğünü geleceğe aktarmada yol
gösterici olacaktır. İstanbul’un kozmopolit ortamının kent
kökenli mekânlarındaki Batılılaşmaya
etkisinin daha iyi kavranabilmesi amacıyla, ilk bölümde 19. yüzyıl İstanbulu’nda
gayrimüslimlerin durumu ve Batılılaşma süreci, , izleyen bölümlerde de bölgenin
nüfusu ve tarihi ile kentsel özellikleri ele alınmıştır. Kitabın ana bölümü
esas olarak dinî, ticari, eğitim, kültür, sağlık yapıları ile eğlence, dinlence
ve konaklama alanlarını kapsamaktadır. Çalışmada Galata ve Pera “Doğu’daki
Batı” olarak tanımlanmaktadır. Avrupa ile yoğun biçimde ilişkileri bulunan bu
bölgede Batılı tüketicinin kullandığı çeşitli malların ve hizmetlerin her iki
semtte de eşzamanlı olarak sunulduğu belirtilmektedir. Pera’daki kentsel
düzenleme çalışmalarının Paris, Viyana gibi Avrupa kentlerinde görülen
uygulamaların benzeri nitelik taşıdığı ve Doğu dünyasında olmayan çok boyutlu,
katılımcı bir kentsel yaşam kültürünün varlığı işaret edilmektedir.
Seyahatnameler, anı yazıları ve görsel kaynaklardan yararlanılmakla birlikte,
bölge öncelikle dönemin Fransızca yayımlanan yerel gazeteleri çerçevesinde
betimlenmiş, Osmanlı Türkçesiyle ve diğer dillerle yayımlanan gazeteler
araştırmanın dışında kalmıştır. Daha kaliteli bir baskı ile görsel malzemenin
etkinliği artırılabilirdi.
Kitap, Osmanlı İmparatorluğu’nda
Batılılaşmanın yoğun yaşandığı yarım yüzyıllık süreç içinde, kentin en Batılı
bölgesi olan Galata ve Pera’nın yapısal ve sosyal çevresini yerel Fransızca
gazeteler ışığında yansıtmaktadır.
Sezim Sezer
Akın, Nur. 19. Yüzyılın İkinci Yarısında Galata ve Pera.
İstanbul: Literatür Yayınları, 1998, 354 s.
ÖZET
19. Yüzyılın
İkinci Yarısında Galata ve Pera
Kitap, İstanbul’un kozmopolit bölgesi Galata
ve Pera’nın 19. yüzyıldaki ortamını sergilemekte, bölgenin yapıları, sosyal
çevresi ile kentsel ve yapısal özelliklerini kapsamaktadır. Bölgeyi
gazetelerdeki bilgilerden yola çıkarak inceleyen ilk çalışma olan kitapta
1848–1900 yılları arasında yayımlanan günlük Fransızca gazeteler – Journal de Constantinople, La Turquie, ve Le Moniteur Oriental – birinci el kaynaklar olarak taranmıştır.
Yazar, gazetelerin bölgenin belle-époque unu
yansıttığını ve içerdikleri bilgilerin artık kaybolmuş olan o özgün yaşamın
rekonstrüksiyonunu daha sağlam verilere dayanarak yapılmasına olanak
sağlayabileceğine işaret etmektedir. Yazarın, çalışmada da belirttiği gibi,
elde
edilen bilgiler kentin diğer bölgelerine kıyasla en az bozulmayla günümüze
ulaşan Galata ve Pera’nın tarihsel çevre bütünlüğünü geleceğe aktarmada yol
gösterici olacaktır. İstanbul’un kozmopolit ortamının kent
kökenli mekânlarındaki Batılılaşmaya
etkisinin daha iyi kavranabilmesi amacıyla, ilk bölümde 19. yüzyıl İstanbulu’nda
gayrimüslimlerin durumu ve Batılılaşma süreci, , izleyen bölümlerde de bölgenin
nüfusu ve tarihi ile kentsel özellikleri ele alınmıştır. Kitabın ana bölümü
esas olarak dinî, ticari, eğitim, kültür, sağlık yapıları ile eğlence, dinlence
ve konaklama alanlarını kapsamaktadır. Çalışmada Galata ve Pera “Doğu’daki
Batı” olarak tanımlanmaktadır. Avrupa ile yoğun biçimde ilişkileri bulunan bu
bölgede Batılı tüketicinin kullandığı çeşitli malların ve hizmetlerin her iki
semtte de eşzamanlı olarak sunulduğu belirtilmektedir. Pera’daki kentsel
düzenleme çalışmalarının Paris, Viyana gibi Avrupa kentlerinde görülen
uygulamaların benzeri nitelik taşıdığı ve Doğu dünyasında olmayan çok boyutlu,
katılımcı bir kentsel yaşam kültürünün varlığı işaret edilmektedir.
Seyahatnameler, anı yazıları ve görsel kaynaklardan yararlanılmakla birlikte,
bölge öncelikle dönemin Fransızca yayımlanan yerel gazeteleri çerçevesinde
betimlenmiş, Osmanlı Türkçesiyle ve diğer dillerle yayımlanan gazeteler
araştırmanın dışında kalmıştır. Daha kaliteli bir baskı ile görsel malzemenin
etkinliği artırılabilirdi.
Kitap, Osmanlı İmparatorluğu’nda
Batılılaşmanın yoğun yaşandığı yarım yüzyıllık süreç içinde, kentin en Batılı
bölgesi olan Galata ve Pera’nın yapısal ve sosyal çevresini yerel Fransızca
gazeteler ışığında yansıtmaktadır.
Sezim Sezer